As you can see we had a lovely, messy Easter breakfast.
Although I like beautiful styled pictures
it is sometimes refreshing realizing
most houses aren`t styled
and are a bit (or a lot) messy.
After one and half week where the news of breast cancer has taken over our lives
there is room again for other thoughts.
In the beginning my mind was constantly busy with surgery, tests,
are there metastases, will I see my girls become women,
and everything else I could possible think of.
When I woke up my mind would start to race through all these thoughts.
But I kept noticing the sunshine, birds singing,
the laugh of my girls, the Mr. smiling at me.
And the feeling of richness and gratitude began to take over.
I know it sounds a bit crazy but the last couple of days I was very happy.
There is so much in my life I`m grateful for,
the girls,the Mr., my family, friends,
a nice home, no money problems.
When I had my MRI scan, a delight by the way.
Your laying in a tunnel for half an hour with a headphone with the radio on,
which you can hardly hear because of the loud noise.
On top of it all I had to lay on my belly
with my breasts in 2 holes.
Obvious not a delight in case you didn`t get that already.
I closed my eyes and tried to find some piece of mind,
I succeeded and the thought" I will reach the age of eighty" crossed my mind.
That thought is my anchor.
I know it`s no guaranty and realize things can change in a second
and I`m planning enjoying every day,
well almost every day because lousy days are a part of life too.
Before you think she is going nuts, no worries
this morning started a bit gloomy
realizing hospitable visits are there again.
Wednesday to the plastic surgeon and Friday d day
tests results and the doctors have made a plan for my treatment.
I`ll keep you posted.
I will be writing the posts which are dealing with breast cancer in Dutch too.
Zoals jullie kunnen zien hadden we een heerlijk rommelig paasontbijt.
Ik vind prachtig gestylde tafels mooi om te zien
maar het is goed om je te realiseren dat je huis er in het dagelijks leven
er niet gestyled uitziet
maar juist een beetje (of erg ) rommelig.
De laatste anderhalve week had borstkanker mijn leven overgenomen.
Iedere gedachte had er mee te maken,
welke operatie, onderzoeken, zijn er uitzaaiingen,
zie ik mijn dochters vrouwen worden
en alles wat er maar mee te maken heeft.
Vanaf het moment dat ik wakker werd raasden al die gedachten door mijn hoofd.
Toch zag ik nog steeds de zonneschijn, hoorde ik de vogels fluiten,
voelde de kou :-) helaas, zag de lach van mijn dochters en de glimlach van mijn man.
En het gevoel van rijkdom en dankbaarheid begon het over te nemen.
Ik weet het klinkt gek maar de laatste dagen ben ik heel gelukkig geweest.
Daar maakte ik mij dan wel weer een beetje zorgen om want dat leek me toch niet helemaal normaal.
Maar ja beter dat dan diep ongelukkig, dat komt vast ook nog wel.
Maar ik heb heel veel om dankbaar voor te zijn,
prachtige dochters, een lieve man, fijne familie, vrienden,
een fijn huis en geen geldzorgen.
Toen ik mijn MRI scan had, goed te doen maar wel wat nadelen.
Ik lag voor een half uur op mijn buik met een koptelefoon op met muziek
die je amper hoort door al het lawaai
en mijn borsten in twee gaten.
Wie verzint dat soort apparaten toch!
Ik heb mijn ogen maar dicht gedaan en geprobeerd miijn hoofd rustig te maken.
En dat lukte en de gedachte, ik ga 80 worden, kwam bij me op.
Aan die gedachte hou ik mij vast.
Ik weet dat het geen garantie is en dat je leven iedere seconde kan veranderen
maar ik ga iedere dag van mijn leven genieten.
Nou ja de meeste dagen dan want bereoerde dagen horen er nou eenmaal ook bij.
En voordat je denkt die wordt een beetje gek,
vandaag starte niet zo gelukzalig met het besef dat de week weer begint
en daarbij horen weer een paar ziekenhuis bezoeken.
Woensdag de plastisch chirurg en vrijdag d day,
uitslagen en de dokters hebben dan een plan voor mijn behandeling.
Ik hou jullie op de hoogte.
I felt like I was in a personal rave... those MRI tubes are loud aren't they! Yep stay in the moment, there is always beauty in the moment... when we keep our eyes and heart open to it.. hugs Cx
ReplyDeleteIt is so good to hear the sunshine in your voice/words Michelle. I do realise how difficult it is to see the sun when the dark clouds of gloom seem so overwhelming. I do hope you always remember that the sun is still shining the other side of the clouds.
ReplyDeleteMRIs aren't fun are they? I've had quite a few (mine being head, neck and spinal column) and have had to listen to those banging sounds for an hour and a half each time. Thankfully for mine I have lain on my back and have been known to be so relaxed as to drop off to sleep despite the noise. Yours, however, sound much more uncomfortable.
Your Easter breakfast looks beautifully colourful and not messay at all. Philippa xx
Mijn moeder heeft 2 x kanker gehad toen ik jong was en zei ook altijd dat ze 80 ging worden. En ik denk dat het haar ook lukt, ze is nu 74 en alive and kicking. :) Dus blijf positief denken, jij wordt ook een oud besje.
ReplyDeleteHugs vanuit Ierland.
Thank you for your comments, it was scary to share my thoughts in a post.
ReplyDeleteBorstkanker hoeft niet het einde van de wereld te zijn. Zelf heb ik de ziekte ook al 2 keer overwonnen, de eerste keer toen ik 37 jaar was, de tweede keer precies een jaar later aan de andere kant. Inmiddels nu 4 en 5 jaar geleden. Na al die ellende van bestralingen en operaties kan ik nu alleen maar zeggen dat, hoe raar het ook klinkt, dit een verrijking voor mijn leven was. Je leert relativeren, wie je echte vrienden zijn, maar ook dat het niet zo dramatisch hoeft te zijn als vaak in de media wordt gezegd. En vooral geen dingen meer uitstellen. Waarom morgen of volgende week of later als ik... Nee, gewoon nu als het maar even kan. Na deze periode heb ik zelf dingen gedaan, die ik anders makkelijk uitgesteld zou hebben of nooit gedurfd had. Deze ziekte was voor mij het extra duwtje.
ReplyDeleteDe komende tijd zal het pittig worden, maar eens gaat de zon weer schijnen en kom je er (nog) sterker uit. Echt!! Heel veel sterkte en zet 'm op! Stephanie (handwerkjuffie)